het verhaal van een jongen en een meid deel 2

Loena:   ik lach naar hem hij is zo cute als hij glimlacht ik geef hem een kus op zijn wang
	Anno Ik bloos als ze me een kus op mijn wang geeft en besluit het er maar gewoon op te wagen. Ik kijk haar aan en vraag: "Loena, zou je verkering met me willen?" vraag ik zenuwachtig.
	ik stond een beetje verbijsterd niet te gelooven de jongen mijn beste vriend nog wel waar ik al een half jaar op ben vraagt mij verkering die drmen waren dus geen bedrog da wij verkering hadden ik blooste en ik glimlachte naar hem en zei toen nog zenuwwachtiger als hem ja
	Anno Ik kijk haar blij aan en druk een kusje op haar mond
	en hier was het moment hij kuste me zacht maar het is een kus en dat midden in de kantine ik kus hem natturlijk terug het leek el alsof alles om me heen wegviel de brugpiepertjes die keihard lachten de meiden uit mijn klas die meteen begonnen te roddelen dit moment was alleen van anno en mij
	Anno Na een tijdje liet ik haar los en keek haar verlieft aan.
	als hij me los laat zie ik in zijn ogen dat hij echt verliefd op me is ik vraag snel of hij misschien zin heeft om bij me langst te komen ik heb hem iets uitteleggen
	Anno Ik kijk haar aan en knik "Lijkt me leuk" zeg ik met een glimlach
	oky fijn zeg ik maaar in mijn gedachte spring ik een gat in het plavond maar toen dacht ik ik ga het hem nu echt vertellen over de dromen en alles ik ken hem al zo lang en hij voelt ook meer voor mij "ik lach naar hem en geef hem een knuffel dan drink ik even wat uit mijn flesje "wat heb jij mee?"vraag ik
	Anno Ik glimlach. "Geld, ik was vanmorgen een beetje lui" zeg ik met een glimlach. "Ik ga even wat kopen" en ik loop naar het winkeltje. Daar bestel ik een broodje gezond en loop terug naar Loena.
	geld zei hij had ik maar eens een beetje geld om iets lekkers te kopen op school maar ik moet er voor werken ineens zie ik dat ik mijn halve lunch ben vergeten k"t mijn medicijnen dacht ik toen anno terug kwam zei ik dat ik mijn medicijnen ben vergeten en dat ik die snel moest gaan halen
	Anno "Zal ik meegaan om je medicijnen te halen?" vroeg ik
	"als je zou willen"zei ik terwijl ik mijn lunchtrommel en flesje in mijn kluisje pakte en mijn jas pakte
	Anno "Voor jou wel" zeg ik en pak snel mijn jas. Ik loop met Loena richting het fietsenhok en pak mijn fiets.
	als we allebei onse fietsen hebben fietsen we naar mijn huis als we er zijn vraag ik "wil je binnen komen voor wat drinken ofzo dan pak ik mijn medicheinen van boven." "we hebben toch nog 45 minuten pauze tot de volgende les "voegde ik er aan toe ik maakte de deur open
	Anno "Oké" zeg ik met een glimlach en loop achter haar aan naar binnen. Als we binnen zijn loop ik richting de woonkamer en plof neer op de bank. Ik ben hier al heel vaak geweest, maar heb nog nooit haar ouders ontmoet. "Waar zijn je ouders eigenlijk?" vroeg ik toen Loena terug kwam met haar medicijnen.
	en daar was het moment dan hij vroeg waar mijn ouders waren "heb Je even ? " vroeg ik ik begon met uitleggen een klein jaaar gelden is mijn moeder neer gestoken door een paar hangjongeren en nog geen 2 weken erna werd mijn vader over gereden door een dronken automobilist zei ik met tranen in miijn ogen en het ergste is nog wel dat ik het bij allebei twee dagen va te voren wist ik heb het gedroomd"en op dat moment barste ik in huilen uit ik ben hier nu al een jaar alleen elke nacht jantuurlijk samen met sterre en fiona zei ik toen ik fiona en Sterre zach spelen
	Anno Ik schrik als ze zegt dat haar ouders zijn overleden en begint te huilen. Voorzichtig sla ik mijn armen om haar heen. "Wat erg voor je, ik had er niet naar moeten vragen" zeg ik zachtjes en schuldig.